شناسایی و اولویت‌بندی عوامل انگیزشی رانشی و کششی مؤثر در توسعه‌ی گردشگری جنگ (مطالعه موردی: مناطق عملیاتی استان خوزستان)

در صنعت گردشگری، ‌‌‌انگیزش را اصلی‌ترین مفهوم در شناخت رفتار مصرف‌کننده و فرایند انتخاب مقصد می‌دانند. انگیزه‌ها مشخص می‌کنند که چرا گردشگران به سفر می‌روند و یا یک فعالیت خاص را انجام می‌دهند. ارزیابی انگیزه‌های گردشگران به ما اجازه می‌دهد که نیازها و ترجیحات گردشگران را بدانیم و درک کنیم. مطالعات و تحقیقات تجربی صورت‌گرفته بیان می‌دارند که دو نیروی غالب به نام کشش و رانش بر انگیزه‌ها تأثیرگذارند. عوامل رانشی، نیازهای اجتماعی- روانشناختی‌ای هستند که افراد را به سفر تشویق می‌کنند؛ در حالی‌که عوامل کششی عواملی‌اند که در مقصد قرار دارند و فرد را تحریک می‌کنند و برمی‌انگیزانند تا به آن مقصد خاص برود. تحقیق حاضر با استفاده از نظریه‌ی عوامل رانشی و کششی به اولویت‌بندی عوامل انگیزشی تأثیرگذار بر انتخاب مناطق عملیاتی استان خوزستان برای سفر، از منظر دانشجویان دانشگاه‌های تهران می‌پردازد. این تحقیق به شیوه‌ی پیمایش و با استفاده از پرسش‌نامه  بر روی افرادی که در دوره‌ی زمانی تحقیق از مناطق عملیاتی استان خوزستان دیدن نموده‌اند، صورت گرفته است. پس از جمع‌آوری داده‌ها، سؤال‌های پژوهش با استفاده از آزمون T-Student  و آزمون فریدمن با بهره بردن از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بررسی‌ها نشان داد که در بین عوامل انگیزشی رانشی بالاترین رتبه‌ها به ترتیب مربوط به جستجو، تعاملات اجتماعی، عوامل روانشناختی و در نهایت عوامل فیزیکی است. در بین عوامل انگیزشی کششی نیز اولویت‌ها مربوط به عوامل نامحسوس و سپس عوامل محسوس است.